vrijdag 29 mei 2009

ditte leest... de catalogi

Sinds er bedrijven bestaan zoals wehkamp, neckerman etc maak ik daar dankbaar gebruik van om kleding te kopen. Niets is erger dan in een pashokje te staan met afgrijselijk licht erin. Door dat licht zie je er vaak in de spiegel uit alsof je een ernstige ziekte onder de leden hebt. Ook zitten er altijd net te krappe gordijnen voor of, nóg erger, halve saloondeurtjes. De hele winkel kan meegenieten van je spierwitte benen of je oude sokken. Ook zo fijn is de verkoopster die dan roept: "Wil het een beetje lukkeeen?"
Nee, het wil niet een beetje lukken, denk je dan, het wil helemáá,l niet lukken, je wil weg uit dat bloedhete warme rothok.
Sommige winkels hebben zelfs geen spiegels in het pashokje maar een enorme spiegel midden in de zaak. Waarom dan in vredesnaam pashokjes? Gooi de hele boel dan maar open. Iedereen mag dan toch al meegenieten van je te strakke, te korte, te wijde, te lubberige kleren die je aan het passen bent. Daar kan ook nog wel een oude bh of onderbroek bij. Weg met de gordijnen en kleine pashokjes, maak er een dolle boel van, kleed je om in de winkel zelf. Dan kan iedereen gelijk zien dat je een heel normaal figuur hebt met je richels en kwabben en putjes in je dijen want iedereen heeft dat! Alle vrouwen halen dan opgelucht adem, zien dat niet iedereen er als een fotomodel uitziet en ook net niet in die rok, broek of blouse passen. Maar dit zal wel een droom blijven.
Nee, geef mij maar de online-warenhuizen... hoewel... sommige van die winkels hebben weer wat slims bedacht. Bijv. maatje 34/36, een maat die bijna niemand heeft, kost Euro 19.95, leuk prijsje denk je dan. Maar... dan komt de truc, maat 38 kost 24,95!
en hoe groter de maat hoe duurder het wordt! Zelfs een T-shirt is in grotere maten duurder. Ik zie dat dan helemaal voor me. Mensen die nijver werken in een atelier, grote balen stof naast zich... kijkend op hun werklijstje zien ze dat ze nu maat 40 in elkaar moeten zetten. De collega's in de rij daarnaast zijn bezig met een 38je.
Zelfde materiaal, zelfde hoeveelheid stof, zelfde prijs voor die stof betaald.
De balen worden uitgerold en nadat het laatste modelletje geknipt is heeft de 38 rij misschien een halve meter over. Stel dat je twintig shirten uit zo'n baal haalt. Twintig maal 5 euro is toch lekker verdiend. Over de grotere maten maar niet te spreken.
Ik vind het verlakkerij. Je lekker maken met een leuk prijsje en ook als je een doodnormale maat hebt betaal je toch al gauw 15 euro meer dan het 'lokkertje' aangeeft. Kijk, dat zie je in de gewone winkels niet. Een T-shirt heeft één prijs.
Maar ja, die pashokjes....

Ditte

Geen opmerkingen: