Ditte leest... Reinier Baarsen

Wonen in de Gouden Eeuw
17de-eeuwse Nederlandse meubelen
Reinier Baarsen

Weer een boek uit de mooie, goedverzorgde serie Rijksmuseumuitgaven. De schrijver is conservator meubelen bij het Rijksmuseum in Amsterdam.

In het voorwoord wordt melding gemaakt van het vertekenend beeld dat schilderijen uit die tijd kunnen opleveren. Op sommige schilderijen werd de inrichting verfraaid, op andere afbeeldingen werd het interieur juist heel sober weergegeven. Het ging meer om het scheppen van een sfeer, toch was er evengoed veel uit op te maken. Hoe de meubelstijl was, de gebruikte materialen enz.
De grootste, meest waarheidsgetrouwe bron vormden echter de pronkpoppenhuizen "die in het laatste kwart van de eeuw door enkele rijke Amsterdamse dames zijn samengesteld en die in diverse bronnen goed zijn gedocumenteerd".

De kast was in het begin van de 17de eeuw nog een betrekkelijk nieuw fenomeen in Nederland. Voorheen werden er kisten gebruikt om textiel en andere goederen in op te bergen. Een ander bergmeubel was het buffet of tresoir (dressoir). De kast werd vaak als pronkstuk in het voorhuis gezet. Aanvankelijk hadden deze kasten een sobere versiering maar in de loop van de eeuw werden deze steeds rijker, mede door invloeden vanuit Italië.
De kisten- kastenmakers vervaardigden niet alleen kasten maar ook tafels waarvan ook enkele fraaie exemplaren afgebeeld staan in het boek.
Eenvoudige zitmeubels werden door stoeledraaiers gemaakt maar de stoel met beklede rug en zitting werd vervaardigd door 'Spaanse stoelenmakers' (stoel voor het eerst in Spanje ontwikkeld). Ook de stoel was een statussymbool, hoe rijker het hout was uitgesneden, hoe fraaier de bekleding hoe beter het was. Ook de houtsoort was belangrijk.
Erg leuk is dat met afbeeldingen van meubels 'gespeeld' wordt. eerst zie je de stoel afgebeeld zoals hij nu in wekelijkheid is en dan op een schilderij.

Het gebruik van ebbenhout voor meubelen komt op na de oprichting van de V.O.C. . Vanwege de hardheid van het hout was het moeilijker te bewerken (dus kostbaarder) en moesten nieuwe technieken toegepast worden. In het boek staan prachtige foto's van de 'Doomerkasten'. Ongelofelijk vakwerk! Veel meubels werden met parelmoer ingelegd.
In het hoofdstuk 'Fratsen en snakerijen' wordt de kwabstijl toegelicht; "een antiklassieke richting, die tegelijk griezelig en potsierlijk kan zijn." Ook hiervan zien we vele voorbeelden afgebeeld.
Wie in het hoofdstuk 'Meubelen voor Hollandse paleizen' pracht en praal verwacht komt bedrogen uit. De meubels, voornamelijk kasten, lijken eerder eenvoudig en sober, lijken... Als je de detailfoto's ziet zie je pas goed, hoe mooi en knap de meubels gemaakt en versierd zijn. Vooral het verzamelaarskabinet is geraffineerd eenvoudig.
Het laatste hoofdstuk is adembenemend. Schitterend inlegwerk waarvan je nauwelijks kan geloven dat iemand dat kán maken. Elke bladzijde is een lust voor het oog. Het prettige is dat er ook een uitgebreide toelichting bij staat zodat de foto's nog meer gaan spreken.

Ik heb lang over dit boek gedaan, niet omdat het vervelend was maar om iedere keer weer kleine beetjes tot me te nemen, te kijken naar de foto's, de beschrijvingen goed tot me door te laten dringen en opnieuw de foto's bekijken.
Erg mooi boek dat nog jaren in mijn kast zal staan en vaak opnieuw gelezen en bekeken zal worden.

paperback met flappen 192 blz. met 182 fullcolour afbeeldingen ISBN 978 90 8689 013 2 Engelse editie; ISBN 978 90 8689 014 9 i.s.m. het Rijksmuseum maart 2007 uitgeverij Nieuw Amsterdam

© Ditte
augustus 2007

Ditte leest... de baas zijn - zonder een bitch te worden

De baas zijn – zonder een bitch te worden
Caitlin Friedman & Kimberly Yorio

Dit is geen vrouwenboek in die zin dat het gericht is op vrouwen die zich staande moeten houden in of op moeten boksen tegen een mannenwereld. Het is een handleiding voor vrouwen die een leidinggevende functie krijgen of een eigen bedrijf beginnen.
In duidelijk afgebakende hoofdstukken wordt aangegeven waar je tegenaan loopt als je een leidinggevende functie krijgt.
Het kan zijn dat ex-collega’s jaloers worden en zich tegen je gaan richten. Hoe kan je dat ombuigen? Hoe ga je daar mee om?
Welke soorten werknemers zijn er, wat moet je doen om het beste uit ze te halen?
Wat moet je doen als een werknemer niet goed functioneert, hoe ontsla je iemand?
Je moet nu zélf beslissingen nemen, hoe doe je dat?
Waar loop je tegenaan als je personeel aanneemt, waar moet je op letten, wat zet je in de advertentie, klopt de toon van de advertentie wel met de sfeer op het bedrijf?
Zijn er wel goede functieomschrijvingen, is één keer per jaar een functioneringsgesprek wel genoeg?
Wat zijn de sociale- en verzekeringskosten voor een werknemer, waar kan je dat opvragen?
Hoe maak je van je werknemers een hecht team? Hoe zorg je dat mensen plezier in hun werk hebben en houden? Wat is jouw rol in het geheel? Hoe kan je mensen motiveren?
Hoe moet je je vooral niet gedragen?
Hoe zorg je dat je werk niet AL je tijd opslokt?

Caitlin en Kimberly hebben een groot aantal leidinggevende dames geïnterviewd (enkele interviews staan verspreid door het boek weergegeven). Uit deze gesprekken en onderzoeken is dit boek tot stand gekomen. Natuurlijk komt in het boek naar voren dat vrouwen een andere benadering hebben dan mannen. Maar het voornaamste punt in dit boek is hoe je als vrouw zijnde een goede leidinggevende kan worden waar mensen respect voor hebben.
Het boek is geschreven in een directe, moderne taal, veelal gericht op de jongere vrouw. Soms is het mij een beetje te populair geschreven en ook is het in mijn ogen iets teveel gericht op een bedrijf dat opdrachten moet binnenhalen en moet scoren. Maar ook vrouwen die in andere bedrijfstakken leiding (gaan) geven kunnen veel leren van de zaken die in dit boek behandeld worden.
Er staan diverse, voornamelijk Nederlandse, internetadressen bij waar je verdere informatie kan vinden over de besproken onderwerpen.
Het is een prettig leesbaar en zeer informatief boek is dat veel vrouwen die beginnen aan een leidinggevende functie als vraagbaak kan dienen.

ISBN 9789058313942, pocket, 232 pagina’s, uitgeverij Sirene 2007

© Ditte
september 2007

Ditte leest... Roald Dahl

Joris en de geheimzinnige toverdrank
Roald Dahl

Een boek van Roald Dahl blijft een plezier om te lezen, zo ook dit boek. Het is voor het eerst uitgegeven in 1981 en nu opnieuw gedrukt (voor de 31e keer!) en terecht.

Joris heeft een oma die bij zijn ouders in huis, een boerderij, woont. Het is een rotoma, ze is altijd chagrijnig, zit altijd te mopperen en wat het meeste gemene aan oma is... zo gauw Joris' ouders niet thuis zijn probeert ze hem bang te maken met enge verhalen. Maar Joris is niet bang uitgevallen, hij heeft wel een enorme hekel aan zijn oma met haar mondje als een hondenkontje.
Op die zaterdag is hij weer alleen met oma en ja hoor ze begint hem weer te pesten en Joris is het zooo zat! Hij bedenkt allemaal dingen om oma te laten verdwijnen, kon hij haar maar laten ontploffen of zoiets.
Oma moet om elf uur haar drankje hebben maar Joris vindt dat het drankje helemaal niet helpt. Oma blijft een zure, oude mopperpot. Maar... dat drankje brengt hem wel op idee, hij kan een toverdrank maken! Misschien verdwijnt ze dan wel, of wordt ze aardig of... Joris gaat aan de slag en wat er dán allemaal gebeurt...

Zoals altijd is het een verhaal vol fantasie, het leuke is ook dat oma nu eens niet de lieve begrijpende oma is maar een knorrige brompot. De vader van Joris vindt dat ook, laat dat ook blijken en diep in haar hart vindt moeder het ook een kribbige zuurpruim, maar dat zegt ze natuurlijk niet over haar eigen moeder. Wat er allemaal gebeurt is weer vol humor beschreven en de grappige zwart-wit tekeningen van Quentin Blake maken het verhaal helemaal áf.
Gewoon lezen dit boek en genieten!

Hardcover | 94 Pagina's | Uitgeverij De Fontein augustus 2007 ISBN10: 9026123264 | ISBN13: 9789026123269 vanaf 8 jaar
Vertaald door Huberte Vriesendorp

© Ditte
september 2007

Ditte leest.... Quintana

De bavianenkoning
Anton Quintana

Morengároe leeft in de hooglanden van Centraal-Afrika, waar hij geboren is 'zoals het een mens nooit mag overkomen': als kind van een Massäi-herder en een Kikoejoe-boerin.

De Kikoejoestam heeft als traditie dat zij geen dieren die in het wild leven doden, zij hebben dat ook nooit geleerd. Zij offeren wel dieren. Ze leven van de groenteteelt en het houden van vee en kippen.
Als op een dag een luipaard vee steelt en dit daarna herhaaldelijk doet moet er wat gebeuren. Vee is zeer kostbaar. De njama's, de dorpsbeschermers, weten niet hoe ze dit aan moeten pakken en vragen Morengároe om hulp. Omdat hij als kind is opgegroeid bij de Massai heeft hij het jagen wél geleerd. De bewoners van het Kikoejoedorp beschouwen hem daardoor als goddeloos, deze gedachte is met name door Mauro versterkt.
Mauro is de grootvader van Morengároe, hij heeft zijn dochter uitgehuwelijkt voor twee runderen aan een voorbijtrekkende Massai-herder. Deze twee runderen waren het begin van zijn rijkdom en deze rijkdom wil hij ook graag behouden. Echt blij was hij dan ook niet met de komst van Morengároe, die bij de Massai's door het gemengde huwelijk als buitenbeentje werd beschouwd. De komst van Morengároe herinnert hem aan zijn daad die hij liever wilde vergeten.
Door het gedrag van Mauro wordt Morengároe bij de Kikoejoes ook als buitenbeetje beschouwt wat Morengároe zijn grootvader erg kwalijk neemt.
Nu hem om hulp gevraagd wordt grijpt hij zijn kans, hij vraagt twee runderen voor zijn hulp. Mauro begrijpt onmiddellijk waarom Morengároe dit vraagt maar zal wel moeten toestemmen.
Morengároe doodt de luipaard en krijgt de runderen. Echter als het vel te drogen hangt en twee jongens daar een grap mee uithalen wordt een van de twee per ongeluk gedood door Morengároe. Mauro, natuurlijk in de dorpsraad, geeft als straf ... het inleveren van de runderen en al zijn overige bezittingen en een verbanning. Dit laatste is alleen voor de vorm, als de dader schuld bekend en excuses vraagt wordt de verbanning opgeheven. Iedereen wacht ook op dit excuus maar Morengároe weigert en verlaat het dorp.
Na talloze omzwervingen waarbij zijn trots behoorlijk wegebt komt hij in een bavianengroep terecht, door een gevecht waarbij hij de leider doodde, wordt hij gezien als de nieuwe leider. Hij leert zelfs de 'taal'. Echter hij beseft ook dat hij geen dier is en zal moeten terugkeren naar de mensenwereld.

Indrukwekkend boek. Het centrale thema is dat Morengároe zich nergens thuisvoelt door de reacties van mensen (en dieren) op hem. Aanvankelijk gedreven door trots verlaat hij steeds 'huis en haard'. Na zijn catharsis als hij werkelijk alleen is en zijn leven bij de bavianen, die zéér menselijke trekjes hebben, beseft hij dat trots hem niet verder brengt.
Vooral het leven bij de bavianen is een deel van het boek dat je nooit meer vergeet. Zéér de moeite waard. Lezen dit boek!

Uitgever: Wolters-Noordhoff Serie: Jonge Lijsters ISBN: 9001548067

Ditte